Een groep wetenschappers en demografen die verbonden zijn aan National Geographic heeft zich ten doel gesteld de populaties te vinden met de langste levensverwachting ter wereld of met het grootste aantal mensen dat de 100 jaar nadert of overschrijdt (honderdjarigen).

Zo vonden ze na jaren van onderzoek 5 populaties die ze “blauwe zones” noemden en die een hoge incidentie hadden van langlevende gevallen:

• Barbagia regio Sardinië
• Ikaria, Griekenland
• Nicojaschiereiland, Costa Rica
• Loma Linda, Californië
• Okinawa, Japan

Na het vinden van deze plaatsen werd een team van deskundigen gevormd om op al deze gebieden gemeenschappelijke noemers te vinden om uit te leggen wat ze doen of wat ze hebben dat verschilt van andere bevolkingsgroepen in de wereld.

Dit zijn de conclusies van de onderzoekers. 

1. Zijn van nature actief 

De meeste mensen in de blauwe zones gaan niet naar de sportschool of lopen marathons, maar ze hebben een natuurlijk actief leven, ze verbouwen hun voedsel, tuinieren, doen huishoudelijk werk en lopen elke dag.

De ouderen in de blauwe zones werken als overheidsadviseur, zijn vrijwilliger bij verschillende organisaties of nemen een actieve rol op zich in de zorg voor de jongsten in het gezin.

2. Ze hebben een doel in het leven 

Op de vraag “Waarom sta je elke ochtend op” hebben de meeste mensen in de blauwe gebieden een duidelijk en definitief antwoord.

De Okinawans hebben zelfs een woord voor dit doel in het leven (Ikigai) en dit lijkt hen te belasten met motivatie en hoop om dag na dag te leven en tegenspoed onder ogen te zien.

3. Ze hebben routines om met stress om te gaan 

Mensen in de blauwe zones zijn in hun dagelijks leven ook onderhevig aan stressvolle situaties, maar ze besteden ook een deel van hun dag aan activiteiten die hen weer bij zinnen brengen. 

Velen van hen laten de stress wegvloeien door gebed, meditatie, verering van hun voorouders of dutjes.

4. Planten zijn de hoofdrolspelers in je dieet.. 

De inwoners van de blauwe zones hebben diëten die rijk zijn aan groenten, fruit en peulvruchten, en consumeren over het algemeen voedsel dat afkomstig is uit de natuur, waarvan er veel door hen worden verbouwd.

Vlees wordt met mate geconsumeerd en in sommige van deze gebieden slechts 5 keer per maand.

5. Zij zorgen voor de lichaam-voedsel relatie 

De meeste mensen in de blauwe zones hebben een grote maaltijd aan het begin van de dag (met een balans van macronutriënten) en heel weinig voedsel aan het eind van de dag (voor zonsondergang), wat in overeenstemming lijkt te zijn met hun chronobiologie.

Ook passen ze in sommige gebieden zoals Okinawa het principe van “eten tot hun magen voor 80% vol zijn” toe. Om dit te onthouden, hebben ze het spreekwoord “hara hachi bu”.

6. Ze gebruiken alcohol met mate. 

Vier van de vijf blauwe zones worden gekenmerkt door het feit dat hun inwoners bijna elke dag, maar met mate (1 glas per dag), alcohol (voornamelijk wijn) consumeren en hun dosering voor het weekend NIET ophopen, zodat ze nooit drinken tot de dronkenschap.

Een ander belangrijk kenmerk is dat ze hun glas wijn altijd drinken in het gezelschap van vrienden of familie.

7. Ze cultiveren hun spiritualiteit 

Tijdens het onderzoek naar de blauwe zones werden 263 mensen van 100 of meer jaar geïnterviewd en 258 van hen hadden met elkaar gemeen dat ze deel uitmaakten van een geloofsgemeenschap en hun geloof dagelijks actief beoefenden.

De bewoners van de blauwe zones nemen spiritualiteit als een belangrijke dimensie van hun leven op.

8. Ze zetten de familie op de eerste plaats 

In de blauwe zones is niets zo belangrijk als familie en geliefden. In het huwelijksleven verbinden ze zich meestal aan één persoon voor het leven en besteden ze veel tijd en liefde aan de kinderen.

Ouderen daarentegen blijven thuis en nemen een actieve rol in het gezin op zich, of het nu gaat om huishoudelijk werk of de zorg voor kleinkinderen.

9. Ze hebben sterke ondersteunende netwerken 

Het sociale leven is ook een prioriteit voor de bewoners van de blauwe zones, die gezonde en sterke relaties onderhouden die vaak een leven lang duren.

In feite hebben ze in Okinawa de zogenaamde “moais” gecreëerd, groepen van vijf vrienden die zich vanaf hun vijfde jaar voor het leven aan elkaar verbinden.